Burn rate یا شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه یکی از شاخص‌های مهم برای استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا است. بررسی KPI نرخ سوختن معیار درستی برای بررسی مسیر رشد و توسعه استارتاپ‌ها و اتخاذ راهکارهایی مناسب برای رسیدن به هدف است. نرخ سوختن سرمایه (نرخ پول سوزی) به میزان هزینه‌ای که استارتاپ به صورت ماهانه انجام می‌دهند گفته می‌شود که یک KPI مهم برای برای صاحبان کسبوکارها و سرمایه‌گذاران است. شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه (نرخ پول سوزی) جریان نقدی منفی استارتاپ‌ها را نشان می‌دهد و به خصوص در شروع فعالیت استارتاپ‌ها برای سنجش هزینه‌های ماهانه آن کسبوکار به کار می‌رود. شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه (نرخ پول سوزی) به صاحبان استارتاپ‌ها کمک می‌کند تا بتوانند تخمینی از سرمایه مورد نیاز خود در آینده داشته باشند. علاوه‌براین سرمایه‌گذاران با بررسی نرخ سوختن سرمایه استارتاپ ها می‌توانند پتانسیل رشد استارتاپ و زمان بعدی تزریق سرمایه را پیش‌بینی کنند.
شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟
شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه نشان‌دهنده هزینه‌های انجام شده توسط استارتاپ است و معمولا به صورت ماهانه در نظر گرفته می‌شود. شاخص نرخ پول سوزی به دو حالت زیر محاسبه می‌شود.
- نرخ سوختن سرمایه (نرخ پول سوزی) خالص
- نرخ سوختن سرمایه (نرخ پول سوزی) ناخالص
سرمایه‌گذاران معمولا نرخ سوختن سرمایه خالص را به عنوان شاخص پتانسیل رشد استارتاپ‌ها بررسی می‌کنند.
نحوه محاسبه شاخص نرخ سوختن سرمایه
نرخ سوختن سرمایه خالص از طریق فرمول زیر محاسبه می‌شود
نرخ سوختن سرمایه خالص ماهیانه = مجموعه هزینه‌های انجام شده ماهیانه – درآمد ماهیانه
محاسبه نرخ سوختن سرمایه ناخالص به این صورت است:
مجموع هزینه های انجام شده در ماه = نرخ سوختن سرمایه ناخالص ماهیانه
تعریف شاخص نرخ پول سوزی با ذکر مثال
اگر استارتاپی صرف‌نظر از درآمد ماهیانه 5 هزار دلار هزینه اجاره، 10 هزار دلار هزینه سرور و 15 هزار دلار هزینه حقوق و دستمزد داشته باشد، نرخ سوختن سرمایه ناخالص آن 30 هزار دلار خواهد بود. اما اگر همین استارتاپ به درآمد زایی ماهیانه 20 هزار دلار رسیده باشد نرخ سوختن سرمایه خالص آن 10 هزار دلار خواهد بود. به بیان دیگر این استارتاپ در آن ماه 10 هزار دلار بیشتر از درآمد خود هزینه کرده است. بنابراین در محاسبه شاخص کلیدی عملکرد نرخ هزینه کردن ناخالص صرف‌نظر از درآمد تنها هزینه‌های ماهیانه در نظر گرفته می شود ولی در شاخص کلیدی عملکرد نرخ هزینه کردن خالص میزان درآمد را نیز در آن محاسبه می‌کنند.
شاخص‌های کلیدی عملکرد مرتبط با نرخ سوختن سرمایه کدام است؟
شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه به تنهایی می‌تواند یکی از بهترین شاخص‌های مالی برای استارتاپ‌های مراحل اولیه باشد. به منظور بررسی همه‌جانبه، KPI زمان بقا یا Runway هم در کنار نرخ سوختن محاسبه می‌شود.
تعریف و نحوه محاسبه شاخص زمان بقا
شاخص کلیدی عملکردRunway مدت زمانی است که استارتاپ تا اتمام پول نقد خود و با در نظر گرفتن هزینه‌ها و درآمدهای فعلی در اختیار دارد. و طبق رابطه زیر به دست می آید:
نرخ سوختن سرمایه (نرخ پول سوزی) ماهیانه / میزان پول نقد = شاخص Runway
برای محاسبه زمان بقای استارتاپ‌ها ابتدا لازم است نرخ سوختن سرمایه محاسبه شود. فرض کنید استارتاپی در ابتدا و انتهای سه ماهه سوم سال به ترتیب 30 و 15 هزار دلار دارد. این استارتاپ در طی سه ماه 15 هزار دلار هزینه کرده است و نرخ سوختن سرمایه ماهیانه آن 5 هزار دلار است. از تقسیم موجودی نقدی فعلی استارتاپ یعنی 15 هزار دلار بر نرخ سوختن سرمایه ماهیانه آن یعنی 5 هزار دلار پیش‌بینی می‌شود که این استارتاپ تنها 3 ماه تا اتمام پول نقد خود فرصت دارد. به طورکلی شاخص کلیدی عملکرد Runway به استارتاپ‌ها کمک می‌کند تا قبل از اتمام پول نقد خود برنامه‌ریزی لازم جهت جذب سرمایه و افزایش درآمد را انجام دهند.
نتیجه‌گیری
طبق تحقیقات جهانی دومین دلیل متداول عدم موفقیت استارتاپ‌ها اتمام منابع مالی آنها است. پایین نگه داشتن شاخص کلیدی عملکرد نرخ سوختن سرمایه مدت زمان بیشتری تا اتمام منابع مالی در اختیار استارتاپ‌ها قرار می‌دهد. برون سپاری، استخدام کارآموز و کنترل هزینه‌های اضافی راه‌هایی است که از طریق آن می‌توان KPI نرخ سوختن را کاهش داد. از سوی دیگر می‌دانیم که فرآیند جذب سرمایه فرآیندی زمان بر است پس استارتاپ‌ها می‌توانند با تمرکز دقیق بر این KPI ریسک شکست ناشی از عدم تامین مالی را کاهش دهند. عدد معمول شاخص کلیدی عملکرد زمان بقا برای استارتاپ‌های مرحله بذری 18 ماه است. استارتاپ‌ها طی 12 الی 15 ماه با تمرکز بر کسبوکار خود آن را به نقطه قابل قبول برسانند و بعد از آن 3 الی 6 ماه فرصت دارند تا فرآیندهای جذب سرمایه را طی کنند.
