در این مقاله، برخی از متداول‌ترین روشهای ارزشگذاری استارت‌آپ را بررسی کرده و مزایا و معایب هر کدام را مورد بحث قرار می‌دهیم. در ارزشگذاری کسب‌وکارها رویکردهای مختلفی را باید در نظر گرفت. این رویکردها در این مقاله معرفی شده و ۱۱ روش ارزشگذاری بر اساس آن‌ها دسته‌بندی شده‌اند.
انواع رویکردهای مختلف در دسته بندی روشهای ارزشگذاری
روشهای ارزشگذاری استارتاپ که در بخش قبلی نام برده شدند با سه رویکرد دسته بندی می‌شوند:
- رویکرد مبتنی بر نوع تحلیل
- رویکرد مبتنی بر زمان
- رویکرد مبتنی بر سطح بلوغ
دسته بندی روشهای ارزشگذاری مبتنی بر نوع تحلیل
در این نوع دسته بندی روشهای ارزش گذاری از نظر کمی، کیفی و نسبی بودن طبقه‌بندی می‌شوند. روشهای ارزشگذاری کمی مبتنی بر فرمول‌ها و مدل‌های ریاضی و معیارهای مالی هستند. روشهای ارزشگذاری نسبی، کسب‌وکارها را با مشاغل یا صنایع مشابه مقایسه و ارزش کسب‌وکار را مشخص می‌کنند. روشهای ارزشگذاری کیفی بر اساس ویژگی‌های غیر کمی ارزش کسب‌وکار را تخمین می‌زنند. ۱۱ روش نام برده شده در بخش قبل طبق این دسته بندی بر اساس جدول زیر طبقه‌بندی می‌شوند.
| روشهای ارزشگذاری کمی | روش های ارزشگذاری نسبی | روش های ارزشگذاری کیفی |
| روش تنزیل جریانات نقدی (DCF) | ارزش منصفانه بازار | تجمیع عوامل ریسک |
| ارزش روز تعدیل‌شده با ریسک | نمونه کاوی تحلیلی | کارت امتیازدهی |
| هزینه باز تاسیس | ضرایب | برکوس |
| سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) | مقایسه‌ای | * |
دسته بندی روشهای ارزشگذاری مبتنی زمان
ارزشگذاری مبتنی بر زمان به این موضوع اشاره می‌کند که ارزش‌گذار در هنگام ارزشگذاری، داده‌ها و اطلاعات آن شرکت را با توجه به چه زمانی در نظر می‌گیرد. به طور مثال اگر ارزش‌گذار تصمیم بگیرد با توجه به شرایط کسب‌وکار از روش بازتاسیس برای ارزشگذاری استفاده کند، بر اساس این روش باید داده‌ها و عملکرد گذشته کسب‌وکار را در نظر بگیرد.
در ارزشگذاری مبتنی بر زمان حال، از ارزیابی وضعیت فعلی و تحلیل داده‌های جاری برای تعیین ارزش کسب‌وکار استفاده می‌شوند.
در روشهای مبتنی بر آینده، اساس پیش‌بینی‌ها و انتظارات با توجه به عملکرد آینده کسب‌وکار در نظر گرفته می‌شوند و داده‌های پیش‌بینی شده مانند جریانات نقدی آتی، رشد درآمد و سودآوری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
دسته بندی روشهای ارزشگذاری مبتنی زمان به شکل تصویر زیر است:
دسته بندی روشهای ارزشگذاری مبتنی سطح بلوغ
در انتخاب روش(های) مناسب ارزشگذاری به سطح بلوغ کسب‌وکارها توجه می‌شود. در تصویر زیر روشهای ارزشگذاری مبتنی بر سطح بلوغ دسته بندی شده‌اند.
معرفی روشهای متداول در ارزش‌گذای استارتاپ‌ها
۱۱ روش رایج در ارزشگذاری کسب‌وکارها عبارتند از:
- روش تجمیع عوامل ریسک (Risk Factors Summation)
- روش کارت‌های امتیازدهی (Score Cards Method)
- روش برکوس (Berkus Method)
- روش تنزیل جریانات نقدی (Discounted Cash Flow)
- روش سرمایه گذاری خطرپذیر (Venture Capital Method)
- روش ارزش روز تعدیل شده با ریسک (Risk Adjusted Net Present)
- روش هزینه باز تاسیس (Cost to Duplicate Method)
- روش منصفانه بازار (Fair Market Value)
- روش نمونه کاوی تحلیلی (Analytical Benchmarking Method)
- روش ضرایب (Multiples Method)
- روش مقایسه‌ای (Comparable Method)
معرفی روش تنزیل جریانات نقدی
روش تنزیل جریانات نقدی جزء روشهای کمی ارزشگذاری است که برای تعیین ارزش فعلی یک کسب‌وکار، پروژه یا دارایی استفاده می‌شود. در این روش، جریانات نقدی آینده با استفاده از نرخ تنزیل به ارزش فعلی تبدیل می‌شوند.
کاربرد روش تنزیل جریانات نقدی
- تعیین ارزش فعلی شرکت‌ها با پیش‌بینی جریانات نقدی آینده و تنزیل آن‌ها
- تحلیل وضعیت مالی یک کسب‌وکار و ارزیابی توانایی آن در ایجاد جریانات نقدی در آینده
- تعیین ارزش فعلی دارایی‌ها برای تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش آن‌ها
مزایای روش تنزیل جریانات نقدی
- ارزیابی دقیق بر اساس جریانات نقدی واقعی و پیش‌بینی شده
- استفاده از داده‌های مالی واقعی کسب‌وکار برای تعیین ارزش
- قابلیت تطبیق با شرایط خاص هر کسب‌وکار یا پروژه
- بررسی تمامی جریانات نقدی آینده و تأثیر آن‌ها بر ارزش فعلی
معایب روش تنزیل جریانات نقدی
- نیاز به تحلیل دقیق و پیش‌بینی جریانات نقدی آینده که ممکن است پیچیده و زمان‌بر باشد
- نتایج به شدت وابسته به فرضیات نرخ تنزیل و پیش‌بینی جریانات نقدی هستند
- پیش‌بینی جریانات نقدی آینده ممکن است با عدم قطعیت و تغییرات بازار مواجه شود
- تغییرات کوچک در نرخ تنزیل می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ارزش نهایی داشته باشد
معرفی روش هزینه باز تاسیس
روش هزینه باز تاسیس یکی از روشهای کمی ارزشگذاری است که برای تخمین ارزش یک دارایی یا کسب‌وکار با استفاده از هزینه تکثیر مجدد آن در شرایط فعلی استفاده می‌شود. در این روش، ارزش دارایی یا کسب‌وکار برابر با هزینه تولید مجدد آن تعیین می‌شود.
کاربرد روش هزینه باز تاسیس
- این روش برای ارزیابی دارایی‌های ثابت مانند ماشین‌آلات، تجهیزات، ساختمان‌ها و تاسیسات استفاده می‌شود. در این روش، هزینه بازتاسیس شامل هزینه‌های خرید مجدد و نصب دارایی‌ها به شرایط عملیاتی فعلی است.
- برای دارایی‌های نامشهود مانند حق اختراع، علائم تجاری و نرم‌افزارها نیز قابل استفاده است. در این موارد، هزینه بازتاسیس شامل هزینه‌های توسعه و ایجاد مجدد دارایی نامشهود می‌باشد.
- در صنایع بیمه، این روش برای تعیین مبلغ بیمه‌ای که باید برای پوشش هزینه جایگزینی دارایی‌ها پرداخت شود، استفاده می‌شود تا در صورت خسارت، دارایی‌ها به طور کامل جایگزین شوند.
- این روش در تهیه گزارش‌های مالی و حسابداری برای ارزیابی و انعکاس دقیق ارزش دارایی‌ها در ترازنامه شرکت‌ها استفاده می‌شود. این روش به شفافیت بیشتر و دقت بالاتر در ارائه اطلاعات مالی کمک می‌کند.
- در مواردی که دارایی‌ها دچار خسارت می‌شوند، روش هزینه بازتاسیس می‌تواند برای ارزیابی هزینه‌های لازم برای تعمیر یا بازسازی دارایی‌ها به حالت اولیه استفاده شود.
مزایای روش هزینه باز تاسیس
- این روش بر اساس هزینه‌های واقعی جایگزینی دارایی‌ها محاسبه می‌شود، بنابراین می‌تواند ارزش دقیق‌تری از دارایی‌ها در شرایط فعلی بازار ارائه دهد.
- قابلیت تطبیق با شرایط خاص هر دارایی یا کسب‌وکار.
معایب روش هزینه باز تاسیس
- نادیده گرفتن ارزش مفهومی و استراتژیکی کسب‌وکار
- نیاز به تخمین دقیق هزینه‌های تولید مجدد که ممکن است با پیچیدگی و عدم قطعیت مواجه شود.
- با توجه به رویکرد رو به گذشته در ارزشگذاری با این روش، احتمال پیشرفت‌های رو به آینده آن در ارزشگذاری در نظر گرفته نمی‌شود.
معرفی روش ارزش روز تعدیل شده با ریسک
روش ارزش روز تعدیل شده با ریسک یکی از روشهای کمی ارزشگذاری است که برای تعیین ارزش فعلی یک کسب‌وکار، پروژه یا دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، جریانات نقدی آینده با در نظر گرفتن میزان ریسک و با استفاده از نرخ تنزیل به ارزش فعلی تبدیل می‌شوند.
- تعیین ارزش فعلی شرکت‌ها یا پروژه‌ها با در نظر گرفتن جریانات نقدی آینده
- ارزیابی جذابیت سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مختلف با محاسبه ارزش فعلی جریانات نقدی
- تحلیل عملکرد مالی یک کسب‌وکار و ارزیابی توانایی آن در تولید جریانات نقدی آینده
- تعیین ارزش فعلی دارایی‌ها برای تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش آن‌ها
مزایای روش ارزش روز تعدیل شده با ریسک
- ارزیابی دقیق بر اساس جریانات نقدی واقعی و پیش‌بینی شده
- استفاده از داده‌های مالی واقعی کسب‌وکار برای تعیین ارزش
- قابلیت تطبیق با شرایط خاص هر کسب‌وکار یا پروژه
- بررسی تمامی جریانات نقدی آینده و تأثیر آن‌ها بر ارزش فعلی
معایب روش ارزش روز تعدیل شده با ریسک
- نیاز به تحلیل دقیق و پیش‌بینی جریانات نقدی آینده که ممکن است پیچیده و زمان‌بر باشد.
- نتایج به شدت وابسته به فرضیات نرخ تنزیل و پیش‌بینی جریانات نقدی هستند و با در نظر گرفتن عوامل ریسکی ممکن است تغییر کنند.
- پیش‌بینی جریانات نقدی آینده ممکن است با عدم قطعیت و تغییرات بازار مواجه شود.
- تغییرات کوچک در نرخ تنزیل و عوامل ریسکی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ارزش نهایی داشته باشد.
معرفی روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر
روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر یک روش کمی ارزیابی است که توسط سرمایه‌گذاران برای تعیین ارزش یک استارتاپ یا شرکت نوپا استفاده می‌شود. این روش معمولا برای استارتاپ‌هایی که در مراحل آغازین و میانی رشد خود هستند استفاده شده و برای کسبوکارهای در مراحل پایانی معمولا استفاده نمی‌شود.
کاربرد روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر
- تعیین ارزش فعلی استارتاپ‌ها برای جذب سرمایه
- مشخص کردن مقدار سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای تحقق اهداف رشد و توسعه
- ارزیابی پتانسیل بازدهی سرمایه‌گذاری در آینده
مزایای ارزشگذاری به روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر
- این روش نسبت به برخی روشهای پیچیده ارزشگذاری ساده‌تر و قابل درک‌تر است.
- با تمرکز بر بازدهی سرمایه‌گذاری در آینده، این روش به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرند.
- برای استارتاپ‌هایی که در مراحل اولیه هستند و داده‌های مالی کافی ندارند، مناسب است.
- این روش به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا پتانسیل رشد و توسعه استارتاپ را بهتر ارزیابی کنند.
معایب ارزشگذاری به روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر
- این روش دقت بالایی ندارد.
- این روش تحت تاثیر پیش‌بینی‌های مالی و تمایلات سرمایه‌گذاراست.
- به دلیل عدم قطعیت در پیش‌بینی‌های بلندمدت، این روش ریسک بالایی دارد.
معرفی روش ضرایب (Multiples Method)
روش ضرایب یک از روشهای نسبی ارزشگذاری بوده و مبتنی بر زمان حال و آینده کسب‌وکارهایی که در مراحل میانی و پایانی چرخه بلوغ هستند ارزش گذاری می‌کند.
کاربرد روش ضرایب
- ارزیابی و ارزشگذاری ارزش شرکت‌ها بر اساس ضریب‌های مالی مشابه در صنایع مشابه
مزایای روش ضرایب
- ارزیابی دقیق بر اساس ضرایب مالی مشابه در بازار
- استفاده از داده‌های واقعی و ضرایب مالی مشابه در بازار برای تخمین ارزش
معایب روش ضرایب
- نیاز به داده‌های واقعی و ضرایب مالی مشابه در بازار که ممکن است در دسترس نباشند یا دقت کافی نداشته باشند.
معرفی روش منصفانه بازار (Fair Market Value)
روش منصفانه بازار یکی دیگر از روشهای نسبی ارزشگذاری است که برای تخمین ارزش یک دارایی یا کسب‌وکار با استفاده از قیمت‌های منصفانه و عادلانه در بازار استفاده می‌شود. در این روش، ارزش دارایی یا کسب‌وکار برابر با قیمتی است که در بازار برای معامله آن‌ها منصفانه و عادلانه است.
کاربرد روش منصفانه بازار
- تخمین ارزش یک دارایی یا کسب‌وکار با استفاده از قیمت‌های منصفانه و عادلانه در بازار
- ارزیابی دارایی‌هایی که معامله آن‌ها در بازار قابل انجام است
- تعیین ارزش دارایی‌ها یا کسب‌وکارهایی که ارتباط مستقیم با بازار دارند
مزایای روش منصفانه بازار
- ارزیابی دقیق بر اساس قیمت‌های منصفانه و عادلانه در بازار
- قابلیت استفاده از داده‌های بازار واقعی برای تخمین ارزش
معایب روش منصفانه بازار
- نیاز به داده‌های بازار واقعی که ممکن است در دسترس نباشند یا دقت کافی نداشته باشند
- نادیده گرفتن ارزش مفهومی و استراتژیکی کسب‌وکار
معرفی ارزشگذاری به روش مقایسه‌ای
روش مقایسه‌ای از روشهای نسبی برای ارزشگذاری استارتاپ‌های در مراحل رشد اولیه و میانی استفاده می‌شود. این روش با تخمین ارزش یک دارایی یا کسب‌وکار با استفاده از مقایسه با معاملات مشابه در بازار عمل می‌کند. در این روش، ارزش دارایی یا کسب‌وکار برابر با قیمت‌های معاملات مشابه در بازار تعیین می‌شود.
کاربرد روش مقایسه‌ای
- سرمایه‌گذاران و تحلیل‌گران از روش مقایسه‌ای برای تعیین قیمت منصفانه سهام یا دارایی‌های یک شرکت استفاده می‌کنند. با مقایسه شرکت مورد نظر با شرکت‌های مشابه، می‌توان به درک بهتری از ارزش واقعی آن دست یافت.
- سرمایه‌گذاران برای تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش سهام، از این روش بهره می‌برند. اگر ارزشگذاری نشان دهد که قیمت فعلی سهام کمتر از ارزش منصفانه آن است، می‌تواند فرصتی برای خرید باشد و بالعکس.
- شرکت‌ها می‌توانند با مقایسه ارزش خود با شرکت‌های مشابه، عملکرد مدیریتی خود را ارزیابی کرده و نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند.
- در فرآیند ادغام و تملک، روش مقایسه‌ای به خریداران و فروشندگان کمک می‌کند تا به توافقی منصفانه در مورد قیمت برسند. این روش از مقایسه با معاملات مشابه در صنعت استفاده می‌کند.
مزایای روش مقایسه‌ای
- این روش به نسبت ساده است و نیاز به مدل‌های پیچیده یا فرضیات دشوار ندارد.
- این روش از داده‌های بازار واقعی و قیمت‌های معاملاتی استفاده می‌کند، بنابراین نتایج به دست آمده به خوبی با شرایط بازار هماهنگ است و بازتابی از ارزش واقعی دارایی‌ها در بازار دارد
- روش مقایسه‌ای می‌تواند در بسیاری از صنایع و برای انواع مختلف دارایی‌ها (مانند سهام، املاک، و دارایی‌های ناملموس) مورد استفاده قرار گیرد.
- این روش می‌تواند با توجه به نوع دارایی و شرایط بازار تنظیم شود. به عنوان مثال، می‌توان از معیارهای مختلفی مانند نسبت قیمت به درآمد (P/E)، نسبت قیمت به فروش (P/S)، و نسبت ارزش شرکت به درآمد قبل از بهره، مالیات، استهلاک و کاهش (EV/EBITDA) استفاده کرد.
- این روش می‌تواند به عنوان یک ابزار اولیه برای ارزیابی سریع و ابتدایی شرکت‌ها یا دارایی‌ها قبل از انجام تحلیل‌های دقیق‌تر و پیچیده‌تر مورد استفاده قرار گیرد
معایب روش مقایسه‌ای
- این روش به شدت به اطلاعات عمومی و گزارش‌های مالی منتشر شده وابسته است. هر گونه خطا یا دستکاری در این اطلاعات می‌تواند نتایج ارزشگذاری را تحت تاثیر قرار دهد.
- این روش بیشتر بر معیارهای کمی و مالی تمرکز دارد و ممکن است فاکتورهای کیفی مهمی مانند کیفیت مدیریت، فرهنگ سازمانی، و نوآوری را نادیده بگیرد.
- استفاده از داده‌های گذشته برای مقایسه می‌تواند منجر به نتایج نادرست شود، زیرا شرایط بازار و عملکرد شرکت‌ها به مرور زمان تغییر می‌کند.
معرفی روش نمونه کاوی تحلیلی
روش نمونه کاوی تحلیلی یکی از روشهای نسبی ارزشگذاری است که برای تخمین ارزش یک دارایی یا کسب‌وکار با استفاده از مقایسه با داده‌ها و شاخص‌های مشابه در صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، ارزش دارایی یا کسب‌وکار برابر با مقایسه شاخص‌ها و داده‌های مشابه در صنعت تعیین می‌شود.
کاربرد روش نمونه کاوی تحلیلی
- با مقایسه عملکرد مالی و عملیاتی کسب‌وکار مورد نظر با رقبا و دیگر شرکت‌های صنعت، ارزش واقعی کسب‌وکار تعیین می‌شود.
- این روش می‌تواند برای ارزیابی دقیق ارزش دارایی‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد، از جمله دارایی‌هایی که با استفاده از داده‌ها و شاخص‌های مشابه در صنعت تعیین می‌شوند.
- با مقایسه سودآوری و عملکرد مالی کسب‌وکار با شاخص‌های مشابه در صنعت، می‌توان تأثیرات تغییرات مختلف در کسب‌وکار را بررسی و تحلیل کرد.
- با مقایسه کسب‌وکار با رقبا و شرکت‌های مشابه، می‌توان عوامل موفقیت و ضعف کسب‌وکار را شناسایی و تحلیل کرد.
مزایای روش نمونه کاوی تحلیلی
- ارزیابی دقیق بر اساس داده‌ها و شاخص‌های مشابه در صنعت
- استفاده از داده‌های واقعی و شاخص‌های مشابه در صنعت برای تخمین ارزش
معایب روش نمونه کاوی تحلیلی
- نیاز به داده‌های واقعی و شاخص‌های مشابه در صنعت که ممکن است در دسترس نباشند یا دقت کافی نداشته باشند
- نادیده گرفتن ارزش مفهومی و استراتژیکی کسب‌وکار
معرفی روش کارت امتیاز دهی
روش کارت امتیازدهی یک روش کیفی برای ارزشگذاری استارتاپ‌ها است که به خصوص برای استارتاپ‌های مراحل پیش‌بذری و بذری مناسب است. این روش با مقایسه استارتاپ مورد نظر با استارتاپ‌های مشابهی که قبلاً تأمین مالی شده‌اند، عمل کرده و از فاکتورهای متعددی برای ارزیابی استفاده می‌کند.
کاربرد روش کارت امتیاز دهی
- ارزیابی تیم مدیریتی (توانایی‌ها، تجربه و تعهد)
- ارزیابی اندازه و پتانسیل بازار هدف استارتاپ
- بررسی نوآوری، قابلیت و میزان پیشرفت محصول یا فناوری
- ارزیابی وضعیت رقبا و مزیت‌های رقابتی استارتاپ
- بررسی استراتژی‌ها و توانمندی‌های بازاریابی و فروش
- ارزیابی میزان سرمایه مورد نیاز و نحوه استفاده از آن
مزایای روش کارت امتیاز دهی
- تطبیق با بازار
- استفاده از داده‌های بازار و نمونه‌های مشابه برای تعیین ارزش
- انعطاف‌پذیری
- قابلیت تطبیق با استارتاپ‌های مختلف و شرایط گوناگون
- تمرکز بر عوامل کلیدی موفقیت کسب‌وکار
معایب روش کارت امتیاز دهی
- ذهنی بودن و وابسته به نظرات شخصی
- نیاز به تجربه و تخصص در ارزیابی فاکتورهای مختلف
- عدم دقت بالا
- عدم توجه به جزئیات مالی
معرفی روش تجمیع عوامل ریسک
روش تجمیع عوامل ریسک جزء روشهای کیفی ارزشگذاری بوده و برای استارتاپ‌هایی در مراحل پیش بذری و بذری استفاده می‌شود. در این روش ریسک‌های استارتاپ از حالت کیفی به کمی تبدیل شده و تاثیر آن‌ها را در ارزش کسب‌وکار تعیین می‌کنند. در روش RFS معمولا استارتاپ‌ها را با ۱۲ نوع ریسک می‌سنجند.
کاربرد روش RFS
- استارتاپ‌هایی که به درآمد نرسیده‌اند.
- پیش‌بینی‌های مالی آن‌ها قابلیت اطمینان بالایی ندارد.
مزایای روش RFS
- استفاده از آن نسبتا ساده است.
- با در نظر گرفتن ریسک‌های مختلف و بررسی آن، به موفقیت استارتاپ کمک می‌کند.
معایب روش RFS
- این روش دقت بالایی ندارد.
- به میزان تجربه تیم ارزش گذار وابسته است.
معرفی روش برکوس
روش ارزشگذاری برکوس جزء روشهای کیفی محسوب شده و برای استارتاپ‌های مراحل پیش‌بذری و بذری استفاده می‌شود. اساس این روش ارزیابی استارتاپ در ۵ فاکتور اصلی؛ ایده، تیم مدیریتی، روابط استراتژیک، نمونه اولیه و فروش است.
کاربرد روش برکوس
- ارزیابی اولیه‌ای از ایده و مفهوم کسب‌وکار
- ارزیابی توانمندی‌ها و تجربه تیم مدیریتی
- ارزیابی وضعیت فعلی محصول یا خدمات (در صورت وجود پروتوتایپ یا نمونه اولیه)
- ارزیابی ارتباطات و روابط استراتژیک که می‌تواند به رشد کسب‌وکار کمک کند
- ارزیابی توانایی کسب‌وکار در جذب و نگهداری مشتریان
مزایای روش برکوس
- سادگی و قابل فهم بودن
- روشی سریع برای محاسبه‌ی سرانگشتی ارزش یک استارتاپ
- این تکنیک شما را قادر می‌سازد تا مسائل مربوط به حاکمیت شرکتی، مدیریت ریسک، شایستگی‌ها و کاستی‌های کسب‌وکار و قابلیت تیم مدیریتی را در نظر بگیرد.
معایب روش برکوس
- دقت پایین
- نیاز به تجربه و تخصص در ارزیابی
- عدم پوشش کامل ریسک‌ها
عوامل موثر بر میزان دقت ارزش گذاری استارتاپ
دقت ارزشگذاری استارتاپ بستگی به ترکیب صحیح و موازنه‌ای از عوامل مختلف دارد. هر یک از این عوامل می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر دقت ارزشگذاری تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:
- میزان دسترسی به داده‌های مالی دقیق و به‌روز
- مراحل توسعه و سطح بلوغ استارتاپ
- توانایی تحلیل صحیح و پیش‌بینی‌های دقیق ارزش‌گذار
- ارزیابی صحیح ریسک‌ها
- مقایسه درست صنایع و بازارهای مشابه
- استفاده از فرضیات صحیح و واقع‌گرایانه
- میزان تجربه و دانش متخصص
بنابراین به روشهای مختلف ارزش گذاری نمی‌توان برچسب بهترین یا بدترین زد. اینکه ارزش گذاری به روش DCF بهترین روش و روش کارت امتیازدهی بدترین روش در بین روشهای ارزشگذاری است یک برداشت کاملا اشتباه است. سطح بلوغ استارتاپ و میزان داده‌های دردسترس از جمله فاکتورهای انتخاب روشهای مناسب برای ارزش گذاری استارتاپ هستند.
مقایسه ۱۱ روش ارزشگذاری بر اساس میزان دقت هر کدام
هر کدام از روشهای ارزشگذاری با توجه به نوع داده‌هایی که در محاسبه‌ی ارزش استفاده می‌کنند دقت متفاوتی دارند. در جدول زیر میزان نسبی دقت روش‌ها لیست شده است.
| نام روش | دقت روش (بالا، متوسط، پایین) |
| روش تحلیل جریان نقدی (DCF) | دقت بالا |
| ارزش روز تعدیل شده با ریسک | دقت بالا |
| روش هزینه باز تاسیس | دقت متوسط |
| روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر | دقت متوسط |
| روش ارزش منصفانه بازار | دقت متوسط |
| روش نمونه کاوی تحلیلی | دقت متوسط |
| روش ضرایب | دقت متوسط |
| روش مقایسه‌ای | دقت متوسط |
| روش تجمیع عوامل ریسک | دقت پایین |
| روش کارت امتیاز دهی | دقت پایین |
| روش برکوس | دقت پایین |
7 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
می خواهم استارتاپم را ارزش گذاری کنم، لطفا راهنمایی کنید.
برای ارزش گذاری استارتاپ، می‌توانید در صفحه خدمات ارزش گذاری، درخواست خود را ثبت کنید. (اینجا)
یا با شماره 989208454281+ در واتساپ ارتباط داشته باشید.
بسیار کامل و جامع بود. ممنون
سرمایه گذاران خطرپذیر در ارزش گذاری استارتاپ ها چه پارامترهای کلیدی رو مد نظر قرار میدن؟
عوامل زیادی در ارزش گذاری استارتاپ‌ها وجود دارد که سرمایه‌گذاران خطرپذیر به آن‌ها توجه می‌کنند؛ مهم‌ترین این عوامل جریان‌های نقدی و رشد KPI ها است.
ارزش استارتاپ های ایرانی چه نقشی در ارزشگذاری کسب و کارها دارد؟
با سلام
نتایج به‌دست آمده در ارزش گذاری استارتاپ های ایرانی بر اساس داده‌های واقعی موجود در اکوسیستم استارتاپی سنجیده شده و معیار دقیقی برای ارزیابی وضعیت کسب و کار ها در اختیار بنیان‌گذاران و صاحبان آن‌ها قرار می‌دهد.